Ja, er is veel mis in de Nederlandse zorg aan zwangeren en barenden.
En ja, zowel in de eerste als in de tweede lijn wat mij betreft.
Alles om maar risico's te vermijden, zogenaamd.
Maar aan de vrouwen zelf vragen we niks.
Stel nou eens dat het waar was dat een bevalling thuis op dit moment minder veilig zou zijn dan een bevalling in het ziekenhuis (en nee, niets is minder waar, maar vooruit, iedereen vreest het dus stel nou eens).
Wat zou er dan op tegen zijn om de veranderingen die er nodig zijn zo door te voeren, dat het thuis wél veilig bevalt?
Wat zit er achter, dat we met oplossingen komen die ten koste gaan van de thuisbevalling?
De enige plek waar de vrouw en haar partner zelf de baas zijn en de regie hebben!
Hebben wij soms in toenemende mate moeite met die regie-functie van vrouwen?
Alle deskundigheid ten spijt, is er één deskundige die zelden primair geraadpleegd gaat over een zwangere; en dat is zijzelf.
En als je naar de bagger kijkt die deze zwangere de afgelopen tijd via de media over zich uitgespeeld krijgt, wordt het haar niet makkelijk gemaakt!
Rebekka.
Over mij
- Rebekka Visser
- Ik wil mijn werk graag goed doen. Kwaliteit van zorg toetsen aan het naleven van regels heeft misschien voordelen omdat je dan iets hebt om te 'meten'. Maar in mijn dagelijks werk loop ik in toenemende mate aan tegen het gevaar ervan: dat aan het eind van de rit het enige dat werkelijk telt de belangen van de zorgverlener zelf zijn. En wat is dan nog 'goed doen'? Vragen hierbij en ideeēn hierover genoeg - lees maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten